«As dificultades que poñen fannos máis fortes, perante as adversidades coñecémonos máis e canto mais aprendemos a coñecernos, máis rimos do que creíamos insuperable. Se decidimos enfrontarnos ó Estado é porque fai moito tempo decidimos deixar de vivir axeonlladas/os»

– Francisco Solar

O 16 de decembro, fai xa un par de semanas, centenares de axentes de distintos corpos policiais levaban a cabo, de madrugada, varias redadas simultáneas en domicilios de compañeiros e compañeiras, locais anarquistas e centros sociais okupados das cidades de Barcelona, Manresa, Sabadell e Madrid, efectuándose finalmente 11 detencións. A prensa acompañaba dende o primeiro momento, vomitando as súas mentiras e esaxeracións sobre as/os nosas/os compañeiras/os, e orquestando toda a montaxe. Falábase, de xeito bastante confuso, de acusacións de pertenza a unha presunta «organización con finalidade terrorista de carácter anarquista violento», á que fan responsable de varias sabotaxes contra caixeiros automáticos en sucursais de entidades bancarias.

Sen máis probas que uns cadernos, o feito de utilizar un servidor anticapitalista coma Rise Up para o seu correo electrónico (algo que nós tamén usamos, somos terroristas?) ou algúns libros, estas/os compañeiras/os son levadas/os a dependencias policiais, e pasan a disposición xudicial dous días despois, cando 7 de elas/es son enviadas/os a prisión preventiva e separadas/os en distintas prisións do Estado español, mentras as/os 4 restantes son postas/os en «liberdade» baixo medidas restrictivas coma a obriga de fixar un domicilio ou de comparecer semanalmente na comisaría.

Nós non imos caer tan baixo de falar nos termos que nos impoñen os amos. Temos visto esta clase de montaxes represivos antes en Italia (o infame Proceso Marini ou as máis recentes operacións coma a Op. Ousadía, Comelumes, Ixodidae… contra distintos entornos anarquistas), Chile (Operación Salamandra, máis coñecida coma Caso Bombas) ou aquí mesmo no Estado español. Non nos importa se son culpables ou inocentes dos cargos que se lles imputan, e é máis, se son culpables apoiarémolos con aínda máis forza! Non obstante, non podemos negar que, ata agora, a única «razón» que parece existir para este novo golpe represivo non é outra que as ideas anarquistas que profesan as/os nosas/os compañeiras/os, o seu actuar consecuente coas mesmas e a súa solidariedade incondicional con outras/os anarquistas encarceladas/os.

Queremos reflexionar brevemente sobre a acusación que recae sobre elas/es. Fálannos dunha «organización con finalidade terrorista de carácter anarquista violento». Ben.

Terrorismo é o uso sistemático do medo coma instrumento de presión ou coerción a fin de forzar á poboación a simpatizar ou apoiar unha determinada causa, sexa política, relixiosa ou doutra índole. Segundo esta definición, terrorista é o Estado que usa a súa policía e os seus mercenarios para botar das súas casas a familias sen recursos, para perseguir, acosar e encerrar en CIE a persoas migrantes por non ter papeis, ou para asesinalas e torturalas nas fronteiras europeas, ou para engaiolar a quenes lle plantan cara. Terroristas son os bancos, que ameazan con embargos, que chantaxean e estafan con total impunidade, mentras os talegos énchense de pobres. Terroristas son os xuíces, fiscais e demáis leguleios sen escrúpulos, que aplican unhas leis a todas luces inxustas e pretenden darnos leccións. Terroristas son os exércitos da OTAN, ós que o noso Estado tamén patrocina, e que bombardean cidades enteiras para o xenocidio humanitario da Democracia occidental. Terrorista é o fascismo, que aupado polo Estado e os poderes fácticos, rexorde disfrazado en toda Europa para volver a alimentar a xenofobia, a homofobia, o Patriarcado e outras formas de discriminación, e tratar de conter as revoltas e levantamentos que afloran en resposta a un sistema que, enfermo terminal, semella decidido a arrastrarnos con él ó abismo.

O Estado posúe o monopolio da violencia, e calqueira resposta a éste que se salga dos inofensivos parámetros da `protesta pacífica e institucionalizada, é automáticamente sinalada, criminalizada e perseguida. Día a día, deste mundo derivanse grandes doses de violencia, necesarias para manter a orde e estabilizar a economía, e non renunciaremos ó noso dereito natural a defendernos e atacar primeiro a todo aquilo que mantén aquilo que nos rouba a vida.

Chámannos violentas/os, pero romper escaparates de oficinas estatais, multinacionais e bancos, sabotear caixeiros e outras máquinas e infraestructuras, bloquear con lume as arterias das cidades, as autoestradas, as vías do tren etc. para interrumpir o «fluxo sanguíneo» de traballadoras/es, consumidoras/es e mercadorías que permite seguir latexando ó destrozado corazón deste sistema asasino, atacar ós despreciables seres que decidiron adicar as súas tristes vidas a protexer a propiedade privada e a desigualdade dela derivada, non é violencia. É xustiza, un asomo de empatía, cando a apatía e a indiferencia son máis violentas que calquer protesta.

Como dixemos antes, non deixaremos ó Capital infiltrase na nosa linguaxe. Nin somos pacifistas, nin somos benpensantes cidadás/áns entusiasmadas/os con reformar esta sociedade. Somos anarquistas, odiamos ó Estado, ó Capital e ás súas institucións, representantes, defensores e falsos críticos, e posicionámonos do lado de quenes loitan, con todos os medios posibles e dentro das súas posibilidades, por rematar coa Dominación en todas as súas formas, e avanzan, co corazón no puño, cara a terra dos desexos imposibles e as insurreccións durmintes.

Porque sabemos que se avecinan tempos difíciles. Reformas lexislativas e novas tecnoloxías de control social así o atestiguan. Non obstante, a raiba medra e, en paralelo, morre o noso medo, mentras a forza e convicción das/os nosas/os compañeiras/os empúrrannos e fannos ir máis alá, facendo da solidariedade unha declaración de principios.

Solidariedade coas/os detidas/os da Operación Pandora!
Solidariedade con Mónica Caballero e Francisco Solar, presas/os dende fai más dun ano e acusadas/os dos ataques do Comando Mateo Morral!
Pola extensión da revolta e as negacións!
Raiba e Conciencia!

Distribuidora Anarquista Polaris